رشد گوجه‌فرنگی رقم کویین پیوندی روی پایه‌های مختلف در شرایط شوری

امروزه با استفاده از روش پیوند می‌توان بر بسیاری از مشکلات تولید گیاه گوجه‌فرنگی ازجمله شوری آب آبیاری و خاک فائق آمده و محصولی با کیفیت بالاتر تولید نمود. در این تحقیق، نشاهای گوجه‌فرنگی گلخانه­ای رقم کویین (Queen) روی پایه­های هیبریدی رقم‌های آر-9704 (AR-9704)، هلپر (Helper) و پرا (Pera) به روش اسکنه­ای پیوند شده و در گلخانه­ با سامانۀ آبکشتی (هیدروپونیک) پرورش داده شدند. گیاهان پیوندی و غیرپیوندی (کویین بدون پیوند) از نظر کیفیت میوه و عملکرد در تیمارهای شوری 0، 30 و 60 میلی‌مولار کلرید سدیم با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد که غلظت عنصرهای سدیم و کلر میوه در گیاهان پیوندی در هر سه تیمار شوری بیشتر از گیاهان غیرپیوندی بود. در این پژوهش بیشترین (601 میلی‌گرم در 100 گرم) و کمترین (360 میلی‌گرم در 100 گرم) مقدار لیکوپن میوه در سطح شوری 30 میلی‌مولار به ترتیب به ترکیب پیوندی کویین روی پایه آر-9704 و گیاهان کویین غیرپیوندی مربوط بود. بیشترین (5090 گرم) و کمترین (4052 گرم) وزن میوه در بوته در سطح 0 میلی‌مولار کلرید سدیم به ترتیب به ترکیب پیوندی کویین روی پایه دورگه پرا و کویین غیرپیوندی مربوط بود. همچنین در سطح شوری 60 میلی‌مولار بیشترین (3200 گرم) و کمترین (1962 گرم) وزن میوه (عملکرد) در گیاه به ترتیب به گیاهان پیوندی روی پایه آر-9704 و گیاهان کویین غیرپیوندی اختصاص داشت. نتایج نشان داد که کولتیوار هیبریدی آر-9704 در مقایسه با دو رقم هیبریدی هلپر و پرا و گیاهان غیرپیوندی (پیوندک کویین) همراه با مطالعات تکمیلی بیشتر می‌تواند پایۀ مناسبی جهت پیوند گوجه‌فرنگی رقم کویین در شرایط شوری توصیه گردد.